Publié le 12 mars 2024

Uw persoonlijke data wordt continu verzameld en verhandeld, vaak zonder uw expliciete en geïnformeerde toestemming, wat in strijd is met de AVG.

  • « Gratis » applicaties financieren zichzelf door uw gedrag en locatie te analyseren en door te verkopen.
  • Openbare wifi-netwerken, zoals op Schiphol, zijn een open deur voor criminelen om uw gegevens te onderscheppen.
  • Oude, vergeten accounts vormen een tikkende tijdbom die bij datalekken uw privacy in gevaar brengen.

Aanbeveling: Neem de controle terug door actief gebruik te maken van uw rechten onder de AVG en specifieke technische maatregelen toe te passen die in deze gids worden uiteengezet.

Het knagende gevoel dat u digitaal wordt gevolgd, is geen paranoia; het is de realiteit van de 21e eeuw. Iedere klik, iedere locatie en iedere « gratis » dienst die u gebruikt, voedt een onzichtbare economie: de handel in persoonsgegevens. Veel adviezen blijven steken in algemeenheden zoals « gebruik een sterk wachtwoord » of « wees voorzichtig online ». Hoewel goedbedoeld, bieden deze tips onvoldoende bescherming tegen de geraffineerde methoden van datahandelaren.

Als privacy-jurist zie ik dagelijks de spanning tussen technologisch gemak en het fundamentele recht op privacy, zoals vastgelegd in de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG). De echte kwetsbaarheid zit hem niet alleen in zwakke wachtwoorden, maar in de systemen die we dagelijks vertrouwen: de apps op onze telefoon, de browser die we gebruiken en de openbare netwerken waarop we inloggen.

De sleutel tot effectieve bescherming ligt dan ook niet in het opgeven van technologie, maar in het begrijpen van de mechanismen erachter en het strategisch inzetten van uw wettelijke rechten. Dit artikel is uw juridische en praktische gids. We gaan verder dan de clichés en ontleden de methodes van dataverzamelaars. U leert hoe u niet alleen technische barrières opwerpt, maar ook hoe u als Nederlandse burger uw rechten onder de AVG kunt afdwingen om de controle over uw digitale leven daadwerkelijk terug te nemen.

In dit overzicht ontdekt u concrete stappen en juridisch onderbouwde strategieën om uw privacy in de praktijk te brengen. Van het configureren van uw smartphone tot het definitief verwijderen van uw data van het internet, we behandelen de essentiële aspecten voor uw digitale zelfverdediging.

Inhoudsopgave: Uw Gids voor Digitale Zelfverdediging

Waarom zijn « gratis » apps vaak de duurste keuze voor uw privacy?

Het adagium « als je niet voor het product betaalt, ben jij het product » is nergens zo waar als in de wereld van gratis applicaties. Van spelletjes tot weer-apps, de prijs die u betaalt is niet in euro’s, maar in persoonsgegevens. Juridisch gezien is dit een grijs gebied. Hoewel de AVG vereist dat u geïnformeerde toestemming geeft, zijn de voorwaarden vaak zo complex en ondoorzichtig dat gebruikers niet volledig begrijpen waar ze « ja » tegen zeggen. Dit druist in tegen het principe van transparantie en doelbinding: data mag enkel verzameld worden voor een specifiek, legitiem doel.

De verdienmodellen van deze apps zijn direct gebaseerd op het verzamelen en analyseren van uw data. Uw locatiegeschiedenis, contacten, browsegedrag en zelfs fitnessdata worden geanalyseerd en in pakketten doorverkocht. Een onderzoek toont aan dat veel gratis apps deze gegevens doorverkopen aan externe partijen zoals adverteerders, data-brokers en soms zelfs verzekeraars, die uw levensstijl analyseren voor risicoprofielen.

Deze apps opereren vaak op de rand van de wet door te stellen dat data geanonimiseerd wordt, maar in de praktijk is het vaak eenvoudig om deze « anonieme » data te herleiden tot individuen. De verzamelde informatie wordt gebruikt voor:

  • Gepersonaliseerde advertenties
  • Analyse van koopgedrag voor winkelketens
  • Verkoop aan datahandelaren die profielen opbouwen
  • Potentiële beïnvloeding van verzekeringspremies

Praktijkvoorbeeld: De Honey browserextensie

De populaire kortingsapp Honey is een schoolvoorbeeld. Terwijl het gebruikers helpt korting te vinden, verzamelt de extensie een schat aan informatie. Honey krijgt toegang tot uw volledige browsegeschiedenis, welke producten u bekijkt en wat u koopt. Deze data is extreem waardevol voor adverteerders en wordt gebruikt om zeer gedetailleerde consumentenprofielen op te bouwen, ver buiten het oorspronkelijke doel van « korting vinden ».

Hoe configureert u uw smartphone in 10 minuten voor maximale privacy zonder functieverlies?

Uw smartphone is de grootste bron van datalekken in uw dagelijks leven. Veel apps vragen om permissies die ze functioneel niet nodig hebben, puur voor dataverzameling. Volgens onderzoek van de Mozilla Foundation blijkt dat 80% van de 40 meest populaire apps niet de volledige waarheid vertelt over welke gegevens ze verzamelen. Het principe van dataminimalisatie, een kernpijler van de AVG, wordt hier met voeten getreden. Dit principe stelt dat er niet meer data verzameld mag worden dan strikt noodzakelijk is voor de werking van de dienst.

Gelukkig kunt u binnen 10 minuten aanzienlijke stappen zetten om de controle terug te nemen, zonder dat uw apps onbruikbaar worden. De sleutel is om kritisch te kijken naar de permissies. Heeft een parkeerapp echt toegang nodig tot uw contacten? Moet een nieuwsapp uw exacte locatie weten? Het antwoord is vrijwel altijd nee. Door deze onnodige permissies in te trekken, beperkt u de datastroom aanzienlijk.

Close-up van handen die privacy-instellingen aanpassen op smartphone

Een periodieke controle van uw instellingen is essentieel. Focus hierbij op de meest gevoelige permissies: camera, microfoon, en locatie. Controleer specifiek Nederlandse apps zoals Tikkie, Buienradar of de app van uw bank en vraag u af welke permissies echt logisch zijn voor hun functioneren. Schakel daarnaast het automatisch verbinden met bekende wifi-netwerken uit. Dit voorkomt dat uw telefoon ongevraagd verbinding maakt met netwerken die mogelijk onveilig zijn of uw locatie traceren.

Actieplan: Uw smartphone privacy-audit in 5 stappen

  1. Permissies inventariseren: Ga naar ‘Instellingen > Privacy > Rechtenbeheer’ (Android) of ‘Instellingen > Privacy & Beveiliging’ (iOS) en controleer welke apps toegang hebben tot uw locatie, microfoon, camera en contacten.
  2. Kritisch opschonen: Ontneem alle rechten die niet strikt noodzakelijk zijn voor de kernfunctionaliteit van een app. Een weer-app heeft bijvoorbeeld geen toegang tot uw microfoon nodig.
  3. Locatietoegang beperken: Stel locatietoegang voor de meeste apps in op ‘Alleen bij gebruik van de app’ of ‘Vraag elke keer’. Schakel ‘Precieze locatie’ uit waar mogelijk.
  4. Netwerkinstellingen controleren: Verwijder oude, ongebruikte wifi-netwerken uit uw lijst en schakel de optie ‘Verbind automatisch’ uit voor openbare netwerken.
  5. Achtergrondverversing uitschakelen: Beperk het verversen van app-inhoud op de achtergrond. Dit bespaart niet alleen data en batterij, maar beperkt ook continue data-uitwisseling.

Google Chrome of Firefox: welke browser respecteert uw surfgedrag daadwerkelijk?

Uw webbrowser is de poort naar het internet, maar voor datahandelaren is het de poort naar uw gedrag, interesses en intenties. De keuze van uw browser heeft dan ook een directe impact op uw privacy. Google Chrome, de meest gebruikte browser ter wereld, is een product van een bedrijf wiens core business advertenties zijn. Dit creëert een fundamenteel belangenconflict: Chrome is ontworpen om naadloos samen te werken met Google’s advertentie-ecosysteem, wat leidt tot intensieve tracking van uw online activiteiten.

Aan de andere kant staat Mozilla Firefox. Firefox wordt ontwikkeld door een non-profitorganisatie, de Mozilla Foundation, die geen financieel belang heeft bij de verkoop van advertenties. Hun verdienmodel is gebaseerd op royalties van zoekmachines. Dit gebrek aan een advertentie-gedreven businessmodel zorgt voor een fundamenteel andere focus: privacybescherming is geen optie, maar de standaard. Functies zoals ‘Enhanced Tracking Protection’ blokkeren standaard duizenden trackers van advertentienetwerken en socialemediabedrijven.

Deze structurele verschillen worden bevestigd door onafhankelijke instanties. Het Duitse Bundesamt für Sicherheit in der Informationstechnik (BSI), een toonaangevende autoriteit op het gebied van cyberveiligheid, heeft de veiligheid van browsers onderzocht. Hun conclusie is veelzeggend, zoals een analyse van het onderzoek opmerkt:

Firefox kreeg wel alle BSI-vinkjes groen. In tegenstelling tot Chrome.

– Bundesamt für Sicherheit in der Informationstechnik, BSI browser veiligheidsonderzoek

Voor Nederlanders die wel de kracht van Google’s zoekresultaten willen gebruiken maar niet gevolgd willen worden, is er een uitstekend lokaal alternatief.

Nederlands Alternatief: Startpage

Startpage, een Nederlands bedrijf gevestigd in Den Haag, biedt een unieke oplossing. Het fungeert als een privacy-proxy voor Google. U krijgt de exacte zoekresultaten van Google, maar Startpage anonimiseert uw zoekopdracht volledig. Uw IP-adres en persoonlijke informatie worden nooit doorgestuurd naar Google. Dankzij de strenge Nederlandse en Europese privacywetgeving waaraan Startpage moet voldoen, biedt het een robuuste bescherming. Het is de ideale manier om te profiteren van Google’s superieure zoekindex zonder uw privacy op te offeren.

De fout die reizigers maken op Schiphol waardoor hackers direct toegang krijgen

Openbare wifi-netwerken op plekken als Schiphol, in de trein of in cafés lijken een uitkomst, maar ze zijn een van de meest risicovolle omgevingen voor uw digitale veiligheid. Het grootste gevaar is niet altijd het officiële netwerk zelf, maar de kwaadwillende ‘dubbelgangers’. Hackers zetten netwerken op met namen die lijken op het echte netwerk, zoals ‘Schiphol_Free_Wifi’ in plaats van ‘Airport_Free_Wifi’. Zodra u verbinding maakt met zo’n malafide netwerk, kan de hacker al uw onversleutelde dataverkeer onderscheppen.

Verbazingwekkend veel Nederlanders nemen dit risico. Uit onderzoek blijkt dat 64% van de Nederlanders openbare wifi gebruikt, terwijl een groot deel zich bewust is van de risico’s. De cruciale fout is het uitvoeren van gevoelige handelingen, zoals inloggen bij uw bank, DigiD, of het controleren van e-mail. Zelfs op een legitiem openbaar netwerk bent u kwetsbaar voor ‘man-in-the-middle’-aanvallen, waarbij een hacker zich tussen u en de website positioneert.

Drukke luchthaven terminal met abstracte digitale veiligheidsschermen

De juridische bescherming van de AVG is hier beperkt, omdat u zich buiten uw beveiligde thuisomgeving begeeft. De verantwoordelijkheid voor veilige verbindingen ligt primair bij uzelf. De meest robuuste verdediging op een openbaar netwerk is het gebruik van een Virtual Private Network (VPN). Een VPN creëert een versleutelde tunnel tussen uw apparaat en het internet, waardoor uw data onleesbaar wordt voor potientiële hackers op hetzelfde netwerk.

Daarnaast is het cruciaal om proactieve maatregelen te nemen, zeker op drukbezochte locaties als Schiphol en NS-stations:

  • Verifieer de netwerknaam: Controleer altijd de exacte, officiële naam van het wifi-netwerk. Vraag het personeel bij twijfel.
  • Gebruik uw mobiele data: Voor gevoelige zaken zoals bankieren is uw eigen 4G/5G-verbinding altijd de veiligste optie.
  • Schakel automatisch verbinden uit: Voorkom dat uw telefoon ongemerkt verbinding maakt met onveilige netwerken.
  • Let op USB-laadpunten: Gebruik een ‘data-blocker’ (ook wel ‘USB-condoom’ genoemd) bij openbare USB-laadpunten om ‘juice jacking’ te voorkomen, waarbij data via de oplaadkabel kan worden gestolen.

Hoe verwijdert u uw oude accounts en data definitief van het internet?

Iedereen heeft ze: oude accounts bij webwinkels, social media platformen of forums die al jaren niet meer gebruikt worden. Deze « slapende » accounts zijn een significant privacyrisico. Ze bevatten vaak persoonlijke informatie zoals uw naam, adres, geboortedatum en betaalgegevens. Wanneer een van deze diensten wordt getroffen door een datalek, komen uw gegevens op straat te liggen, zonder dat u het weet. Dit is waar een van de krachtigste instrumenten van de AVG om de hoek komt kijken: het Recht op Vergetelheid (Artikel 17 AVG).

Dit recht geeft u de mogelijkheid om organisaties te verzoeken uw persoonsgegevens te wissen. Dit is geen vrijblijvend verzoek; bedrijven zijn wettelijk verplicht hieraan gehoor te geven, tenzij er zwaarwegende redenen zijn om de data te bewaren (zoals een fiscale bewaarplicht). Het proactief opschonen van uw digitale voetafdruk is een essentiële stap in het beschermen van uw privacy op de lange termijn. Het is een proces dat wat discipline vereist, maar dat u aanzienlijke controle geeft.

Het proces omvat meer dan alleen op een ‘verwijder account’-knop drukken. Voor een juridisch sluitende verwijdering volgt u een gestructureerd stappenplan. Begin met het inventariseren van alle accounts die u ooit heeft aangemaakt, van Bol.com en Marktplaats tot oude energieleveranciers. Dien vervolgens een formeel verzoek in, waarin u expliciet verwijst naar uw rechten onder de AVG. Vraag altijd om een schriftelijke bevestiging van de definitieve verwijdering. Mocht een bedrijf weigeren, dan kunt u een klacht indienen bij de Autoriteit Persoonsgegevens (AP).

Dat dit recht in Nederland daadwerkelijk afdwingbaar is, bewijst de praktijk.

Een Nederlandse rapper vroeg succesvol om verwijdering van YouTube-video’s waarin hij voorkwam. De rechtbank oordeelde dat zijn privacy-belang zwaarder woog dan de vrijheid van meningsuiting van de uploader, vooral omdat hij niet langer als publiek figuur kon worden aangemerkt. Dit toont aan dat het recht op vergetelheid onder de AVG daadwerkelijk kan worden afgedwongen in Nederland.

– Praktijkvoorbeeld uit de Nederlandse jurisprudentie

Wanneer is een VPN noodzakelijk en wanneer is het overkill voor thuisgebruik?

Een Virtual Private Network (VPN) wordt vaak aangeprezen als de ultieme oplossing voor online privacy, maar is het altijd noodzakelijk? Het antwoord hangt sterk af van de context. Voor thuisgebruik op uw eigen, beveiligde wifi-netwerk (zoals van Ziggo of KPN) is een VPN voor regulier internetten vaak overkill. De Nederlandse wetgeving, met name de AVG, biedt hier een belangrijke basisbescherming die in veel andere landen, zoals de VS, ontbreekt.

Een cruciale nuance is dat Nederlandse internetproviders zoals KPN en Ziggo uw browsegeschiedenis niet mogen doorverkopen aan adverteerders. Ze kunnen uw data wel inzien, bijvoorbeeld voor wettelijke verplichtingen, maar commercieel misbruik is verboden. Dit staat in schril contrast met de situatie in de Verenigde Staten, waar providers dit wel mogen doen. Uw verbinding thuis is bovendien al beveiligd tegen potientiële ‘meekijkers’ in uw straat door de WPA2/WPA3-versleuteling van uw router. Voor websites die HTTPS gebruiken (te herkennen aan het slotje in de adresbalk), is uw data tussen uw browser en de website ook end-to-end versleuteld.

Uw provider mag uw data niet verkopen, in tegenstelling tot in de VS, maar kan wel inzien wat u online doet.

– Nederlandse privacywetgeving expert, AVG en telecommunicatie analyse

Er zijn echter specifieke situaties waarin een VPN onmisbaar is, ook voor thuisgebruik. De noodzaak hangt af van wat u online doet. De onderstaande tabel geeft een helder overzicht van wanneer een VPN echt waarde toevoegt en wanneer het niet strikt noodzakelijk is.

Noodzaak van een VPN in verschillende situaties
Situatie VPN Nodig? Reden
Thuisnetwerk (Ziggo/KPN) Meestal niet Nederlandse providers mogen data niet verkopen (AVG)
Openbare wifi (Schiphol, trein) Altijd Bescherming tegen hackers en data-onderschepping
NPO Start in het buitenland kijken Ja Omzeilen van geografische blokkades voor Nederlandse content
Online bankieren thuis Niet nodig HTTPS-versleuteling is al voldoende op een veilig thuisnetwerk
Gebruik van torrent-netwerken Sterk aanbevolen Anonimiseren van IP-adres en bescherming van privacy

Wanneer moet u oud-leden definitief uit uw systeem verwijderen?

Voor Nederlandse verenigingen, stichtingen en clubs is de AVG geen abstract concept, maar een concrete wettelijke verplichting. Een van de meest voorkomende valkuilen is het te lang bewaren van persoonsgegevens van oud-leden, vrijwilligers of nieuwsbriefabonnees. Het principe van opslagbeperking (Artikel 5 AVG) is hier glashelder: persoonsgegevens mogen niet langer bewaard worden dan noodzakelijk is voor het doel waarvoor ze verzameld zijn. Zodra een lidmaatschap is opgezegd, vervalt het oorspronkelijke doel en moeten de gegevens in principe verwijderd worden.

Natuurlijk zijn er wettelijke uitzonderingen. De meest bekende is de fiscale bewaarplicht, die vereist dat de financiële administratie, inclusief facturen aan leden, 7 jaar bewaard blijft. Dit betekent echter niet dat álle gegevens van het oud-lid 7 jaar bewaard mogen worden. Contactgegevens die niet op de factuur staan, foto’s, of notulen van vergaderingen waarin het lid wordt genoemd, vallen hier niet onder en moeten eerder worden verwijderd.

Abstracte visualisatie van data lifecycle in verenigingscontext

Het is cruciaal voor elke vereniging om een intern beleid voor bewaartermijnen op te stellen. Dit beleid moet per type gegeven specificeren hoe lang het bewaard wordt en waarom. Bijvoorbeeld:

  • Ledengegevens (basis): Direct verwijderen na opzegging, behalve wat nodig is voor de financiële afwikkeling.
  • Gezondheidsgegevens (sportvereniging): Medische gegevens, zoals bij een blessurebehandeling, hebben vaak een langere bewaartermijn van 15 jaar, gebaseerd op de WGBO.
  • Foto’s en video’s: Als toestemming de grondslag was voor publicatie, moet de foto verwijderd worden zodra die toestemming wordt ingetrokken.
  • Vrijwilligersgegevens: Gegevens van oud-vrijwilligers mogen vaak nog 2 jaar bewaard worden voor referentiedoeleinden, maar niet langer.

Deze proactieve datahygiëne beschermt niet alleen de privacy van oud-leden, maar beschermt ook de vereniging tegen hoge boetes van de Autoriteit Persoonsgegevens. Deze wereldwijde focus op privacy is een blijvende trend; volgens privacy trend onderzoek zal in 2024 circa 75% van de wereldbevolking beschermd zijn door privacywetgeving.

Kernpunten om te onthouden

  • « Gratis » bestaat online niet: u betaalt altijd met uw persoonsgegevens, die worden geanalyseerd en doorverkocht.
  • Uw rechten onder de AVG, zoals het recht op vergetelheid en dataminimalisatie, zijn een krachtig juridisch wapen om controle terug te nemen.
  • Effectieve privacybescherming is een combinatie van bewust gedrag, correcte technische configuratie en het kennen van uw wettelijke rechten.

Waarom uw wachtwoord van 8 tekens binnen 1 minuut gekraakt wordt

Het idee dat een wachtwoord van 8 tekens met een hoofdletter, een cijfer en een speciaal teken ‘veilig’ is, is een gevaarlijke mythe uit het verleden. Moderne computerhardware, met name krachtige grafische kaarten (GPU’s), kan miljarden combinaties per seconde proberen. Een techniek genaamd brute-force aanval wordt gebruikt om systematisch elke mogelijke combinatie te testen totdat de juiste is gevonden. Voor een standaard 8-karakter wachtwoord is dit een kwestie van minuten, soms zelfs seconden.

Recente Nederlandse datalekken illustreren dit risico pijnlijk. Bij de datalekken van de GGD en Allekabels.nl werden grote hoeveelheden versleutelde wachtwoorden (hashes) buitgemaakt. Hoewel de wachtwoorden zelf niet direct leesbaar waren, konden criminelen met moderne hardware deze hashes offline ‘kraken’. Hoe korter en eenvoudiger het wachtwoord, hoe sneller het gekraakt wordt. Zelfs het wachtwoord van uw DigiD, dat een minimale lengte van 8 tekens vereist, is theoretisch kwetsbaar als het niet complex genoeg is.

De oplossing is niet langer ‘complexe’ wachtwoorden, maar lange wachtzinnen. Een wachtzin is een zin van meerdere woorden die voor u makkelijk te onthouden is, maar voor een computer extreem moeilijk te kraken vanwege de lengte. Een zin als « MijnGrijzeKatSlaaptGraagOpDeBank! » is oneindig veel sterker dan ‘W@chtw00rd1’. De lengte is de belangrijkste factor voor veiligheid. Het is aan te raden om wachtzinnen van minimaal 15-20 tekens te gebruiken, idealiter in combinatie met een wachtwoordmanager en twee-factor-authenticatie (2FA).

Hier zijn enkele voorbeelden van hoe u sterke, Nederlandse wachtzinnen kunt creëren die u daadwerkelijk kunt onthouden:

  • Gebruik een unieke zin: ‘MijnEersteFietsWasBlauwMetGeleWielen!1998’
  • Combineer Nederlandse concepten: ‘ElkeDagEenStroopwafelBijDeKoffie#Heerlijk’
  • Maak een acroniem van een zin: ‘IkWoonAl10JaarInUtrecht!’ wordt ‘IWA10JiU!’
  • Gebruik songteksten of quotes: ‘VanJeVriendenMoetJeHetHebben@2024’

De overstap van korte wachtwoorden naar lange wachtzinnen is geen optie, maar een noodzaak. Het is cruciaal om de realiteit van moderne kraaktechnieken te begrijpen en uw accounts dienovereenkomstig te beveiligen.

Veelgestelde vragen over het beschermen van uw persoonsgegevens

Waarom is mijn DigiD wachtwoord van 8 tekens onveilig?

DigiD vereist minimaal 8 tekens, maar moderne computers kunnen miljarden combinaties per seconde proberen. Afhankelijk van de complexiteit, kan een 8-karakter wachtwoord binnen enkele uren gekraakt worden. Een langere wachtzin is significant veiliger.

Moet ik voor elke Nederlandse dienst een ander wachtwoord gebruiken?

Ja, absoluut. Als één dienst gehackt wordt (zoals recent bij diverse Nederlandse webshops is gebeurd), kunnen criminelen anders via ‘credential stuffing’ proberen om met dezelfde combinatie in te loggen op al uw andere accounts.

Zijn Nederlandse wachtwoordmanagers veilig?

Hoewel er geen bekende, specifiek Nederlandse wachtwoordmanagers zijn, voldoen gerenommeerde internationale diensten zoals Bitwarden en 1Password aan de strenge eisen van de AVG. Ze versleutelen uw data lokaal op uw apparaat en zijn veilig te gebruiken voor het beheren van uw unieke, sterke wachtzinnen in Nederland.

Rédigé par Jeroen De Vries, Cybersecurity-specialist en IT-consultant met een achtergrond in Ethical Hacking en privacy-wetgeving (CIPP/E). Hij helpt MKB-bedrijven en particulieren hun digitale weerbaarheid te vergroten tegen datalekken en cybercriminaliteit.